Zawody po francusku 1 – ponad 60 słów i zwrotów!

Pielęgniarka

Czy lubicie zimowe rozmowy przy kominku? My – bardzo! W ostatni weekend rozmawialiśmy m.in. o postanowieniach noworocznych 😊. Jeżeli chodzi o same postanowienia, to więcej na ten temat znajdziecie w tym artykule, ale w związku z nimi wypłynął temat zmiany pracy. Być może część z Was będzie w tym roku chciała podjąć takie wyzwanie, a w planach macie wyjazd do Francji, Belgii, Kanady czy Luksemburga lub może celujecie we francuską firmę w Polsce. Dlatego przychodzimy Wam z pomocą i dziś rozszerzymy Wasze słownictwo o zawody po francusku. Możecie wpisać je w wyszukiwarkę ofert pracy i od tego rozpocząć Wasze poszukiwania.

Tu krótka dygresja – chyba wszyscy uczyliśmy się na lekcjach języka nazw zawodów, które obecnie znikają. Teraz za to mamy problem, kiedy chcemy rozmawiać o zawodach współczesnych… O ile po angielsku jeszcze dajemy radę, to już np. współczesne zawody po francusku to prawdziwe wyzwanie. Francuzi, tak zawsze dumni ze swojego języka, nie nadążają ze znajdowaniem francuskich odpowiedników dla coraz szybciej pojawiających się nowych (głównie angielskich) terminów, zwłaszcza w branży IT. To kwestia błyskawicznego rozwoju, ale też szybko postępującej globalizacji. Wszyscy dążą do ułatwień komunikacyjnych… Nie zatrzymamy tego. Nie chcemy Was jednak przeciążać wiedzą, więc dziś podamy Wam nazwy zawodów „tradycyjnych”, a w kolejnym artykule – tych, które pojawiły się niedawno.

Zanim jednak zaczniemy, przypominamy o przygotowaniu czystych fiszek (np. zakupionych w gotowych zestawach). To najbardziej efektywna metoda nauki – w każdej chwili możecie się przetestować i oddzielić opanowane słówka od tych, które jeszcze sprawiają Wam trudności. I skupić się na tych ostatnich, a nie – znowu na wszystkich. Więcej o oszczędzaniu czasu przy nauce dowiecie się z tego artykułu, a teraz – zaczynamy naukę!

Zawody po francusku

Jak pamiętacie z artykułu o zwierzętach, rzeczowniki w języku francuskim zawsze występują z rodzajnikiem. To króciutkie słówko wskazuje nam rodzaj rzeczownika – męski lub żeński (w języku francuskim nie ma rodzaju nijakiego!).

Rodzajniki mogą być określone (le, la, a przed samogłoską lub h niemyml’) lub nieokreślone (un, une). My, już tradycyjnie, podamy Wam wszystkie nazwy zawodów z rodzajnikami określonymi. Nauczcie się ich w takiej formie, będzie Wam później dużo łatwiej! 😊

I jeszcze jedna ważna sprawa – większość zawodów ma obecnie formę męską i żeńską. W większości przypadków podamy Wam obie, bo niektóre wciąż budzą wątpliwości. Tym bardziej, że jeszcze 20 lat temu uczono, że np. pisarz ma w języku francuskim tylko formę męską. Ale – czasy się zmieniły i dziś forma żeńska tego akurat zawodu jest poprawna, chociaż forma żeńska wielu innych jest bardzo rzadka lub jeszcze nie została „zaakceptowana”. W takich wypadkach możecie ratować się poprzez dodanie przed nazwą zawodu, którego nazwa występuje tylko w r. męskim, rzeczownika la femme – kobieta (np. le chauffeur – kierowca à la femme chauffeur – kobieta kierowca). Tutaj podajemy Wam formy, których możecie śmiało używać.

Wyrażenia ogólne

Zacznijmy od wyrażeń ogólnych:

  • le travail – praca (potocznie: le boulot – robota)
  • la profession – zawód, profesja (w odniesieniu do wolnych zawodów, pracy umysłowej)
  • le métier – zawód, rzemiosło (w odniesieniu do pracy fizycznej lub branży)
  • le chef – szef (f. żeńska: la chef lub la cheffe)
  • l’employé – pracownik (f. żeńska: l’employée)
  • le/la stagiaire stażysta/stażystka
  • l’étudiant student (f. żeńska: l’étudiante)

Zawody po francusku – słówka podstawowe

Przed Wami 40 podstawowych nazw zawodów – nic tylko przenosić na fiszki. 😊

  • l’ingénieur – inżynier (f. żeńska: l’ingénieure)
  • l’électricien – elektryk (f. żeńska: l’électricienne)
  • le mécanicien – mechanik (f. żeńska: la mécanicienne)
  • le/la médecin – lekarz/lekarka
  • le/la dentiste – dentysta/ dentystka
  • l’enseignant – nauczyciel (ogólnie; f. żeńska: l’enseignante)
  • l’instituteur – nauczyciel w szkole podstawowej lub w przedszkolu (f. żeńska: l’institutrice; potocznie: le maître/la maîtresse – pan/pani; po reformie ortografii używa się też form: le maitre/le maitresse)
  • le/la professeur – profesor(ka), nauczyciel(ka) w liceum (potocznie: le/la prof – psor/psorka; spotykana jest też f. żeńska: la professeure)
  • l’infirmier – pielęgniarz (f. żeńska: l’infirmière; możesz też spotkać się ze słowem: le/la garde-malade, w l.mn.: les garde-malades, choć to słowo odnosi się raczej do przychodzącego do domu opiekuna osoby chorej niż do pielęgniarza w szpitalu)
  • le vendeur – sprzedawca (f. żeńska: la vendeuse)
  • le serveur – kelner (f. żeńska: la serveuse)
  • le chauffeur – kierowca
  • le coiffeur – fryzjer (f. żeńska: la coiffeuse)
  • le cuisinier – kucharz (f. żeńska: la cuisinière; możesz spotkać się też z formami: le/la chef (de cuisine) – szef kuchni)
  • le boucher – rzeźnik (f. żeńska: la bouchère)
  • le boulanger – piekarz (f. żeńska: la boulangère)
  • le pâtissier – cukiernik (f. żeńska: la pâtissière)
  • le facteur – listonosz (f. żeńska: la factrice)
  • l’ouvrier – robotnik (f. żeńska: l’ouvrière)
  • le policier – policjant (f. żeńska: la policière; potocznie: le/la flic – glina; istnieją też formy: l’agent/l’agente de police, ale chodzi wtedy o policję podległą jednostce administracji lokalnej, podczas gdy le policier to policjant podległy ministerstwu spraw wewnętrznych)
  • le pompier – strażak
  • le mineur – górnik
  • le/la guide – przewodnik/przewodniczka
  • le compositeur – kompozytor (f. żeńska: la compositrice)
  • le pilote – pilot
  • le steward – steward, ale – uwaga – tradycyjnie forma żeńska to: l’hôtesse de l’aire – stewardesa
  • le/la réceptionniste – recepcjonista/recepcjonistka
  • l’architecte – architekt/architektka (r.m. lub r.ż.)
  • l’artiste – artysta/artystka (r.m. lub r.ż.)
  • l’acteur – aktor (f. żeńska: l’actrice)
  • le chanteur – piosenkarz (f. żeńska: la chanteuse)
  • le musicien – muzyk (f. żeńska: la musicienne)
  • le/la peintre – malarz/malarka
  • l’écrivain – pisarz (f. żeńska: l’écrivaine)
  • le/la photographe – fotograf/fotografka
  • le/la journaliste – dziennikarz /dziennikarka
  • le juge – sędzia
  • le/la secrétaire – sekretarz/sekretarka

Zawody po francusku – słówka średnio zaawansowane

Jeśli zapamiętaliście (lub znacie) zawody po francusku z poprzedniego akapitu, to może zmierzycie się z nieco trudniejszym materiałem? Poniżej 20 zawodów dla osób bardziej zaawansowanych:

  • le charpentier – stolarz (odpowiedzialny raczej za elementy konstrukcyjne; f. żeńska: la charpentière)
  • le menuisier – stolarz (odpowiedzialny za drobniejsze elementy, wykończenie, meble)
  • le maçon – murarz
  • le serrurier – ślusarz
  • le plombier – hydraulik
  • le cordonnier – szewc (f. żeńska: la cordonnière istnieje, ale jest bardzo rzadka)
  • le tailleur – krawiec męski
  • le couturier – krawiec damski; projektant mody (f. żeńska: la couturière)
  • l’horloger – zegarmistrz (f. żeńska: l’horlogère)
  • le caissier – kasjer (f. żeńska: la caissière)
  • le pharmacien – aptekarz, farmaceuta (f. żeńska: la pharmacienne)
  • le marin – marynarz
  • le soldat – żołnierz (możesz się też spotkać z formą: le/la militaire, ale jest to pojęcie szersze i obejmuje wszystkie osoby pracujące w armii, nie tylko żołnierzy)
  • le politicien – polityk (f. żeńska: la politicienne; możesz też spotkać się z formą: l’homme politique – oznacza ona kogoś ważnego w świecie polityki, f. żeńska: la femme politique jest bardzo rzadka)
  • le/la fonctionnaire – urzędnik/urzędniczka
  • l’avocat – adwokat (f. żeńska: l’avocate)
  • le/la chef d’orchestre – dyrygent/dyrygentka
  • le/la scientifique – naukowiec/naukowczyni
  • le prêtre – ksiądz
  • la religieuse – zakonnica (dawniej używano też rzeczownika: la nonne – mniszka, ale dziś jest to już forma przestarzała albo używana ironicznie)

I moglibyśmy tak w nieskończoność… 😊 Dlatego już dziś zapraszamy Was do zajrzenia do kolejnego artykułu, w którym poznacie francuskie nazwy zawodów, które pojawiły się niedawno, a także ciekawe idiomy z tego zakresu.

Pytania o zawód

Oczywiście, musicie też wiedzieć, jak zapytać o czyjś zawód, a także – przede wszystkim, jak odpowiedzieć na takie pytanie skierowane do Was. Oto podstawowe pytania i odpowiedzi:

  • Quelle est votre profession ? Quel est votre métier ? – Kim jest pan/i z zawodu?
  • Je suis avocat. – Jestem adwokatem.

(Uwaga! Podając swój lub czyjś zawód i używając przy tym zaimka osobowego, np. ja, on, nie używamy rodzajnika – ani określonego, ani nieokreślonego!).

  • Qui est-ce ? – Kto to jest? (Potocznie: C’est qui ?)
  • C’est un avocat. C’est un bon avocat. – To jest adwokat. To bardzo dobry adwokat. (Uwaga! Udzielając wyjaśnień na czyjś temat, po zwrocie „c’est” z przymiotnikiem lub bez, używamy rodzajnika nieokreślonego – un lub une!).
  • Tu fais quoi dans la vie ? – Czym się zajmujesz zawodowo?
  • Tu travailles dans quel domaine ? – W jakiej branży pracujesz? (Potocznie: Tu travailles dans quoi ?)

Wiele z zaprezentowanych Wam dziś nazw zawodów po francusku znajdziecie w naszych gotowych zestawach fiszek do nauki francuskiego: Słownictwo 1 i Słownictwo 2. Możecie oczywiście zawsze sięgnąć po wyższe poziomy, aby nauczyć się kolejnych słówek z tego zakresu (ale oczywiście nie tylko!). Do zestawów można pobrać bezpłatne nagrania wszystkich słówek i zwrotów, więc jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości co do wymowy, to jest to świetne rozwiązanie!

A już niedługo – druga część artykułu, z bardziej „współczesnymi” zawodami. Zaglądajcie na nasz blog!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *