Nauka języka obcego bardzo silnie stymuluje rozwój inteligencji dziecka i ułatwia mu przyswajanie wiedzy także z innych dziedzin. Dlatego warto zadbać, by miało codziennie kontakt z językiem obcym również w domu, a nie tylko podczas zajęć języka angielskiego w przedszkolu czy szkole. Nauka języka obcego przyniesie najlepsze efekty, gdy będzie przebiegać w sposób bezstresowy. Mały uczeń sam zacznie dążyć do poszerzania swojej wiedzy. Jak zatem wspierać dziecko w nauce języka, tak aby była dla niego przyjemnością? Przejrzyj poniższą listę i sprawdź o czym należy pamiętać.
Kilka podstawowych zasad przy nauce języka z dzieckiem
- Zakres słownictwa powinien odpowiadać ogólnemu poziomowi wiedzy i zainteresowaniom dziecka (w wieku 3–7 lat dziecko powinno poznawać słownictwo związane z najbliższym otoczeniem, czyli z takich grup tematycznych, jak: zwierzęta, rośliny, dom, rodzina, szkoła, podwórko).
- Dziecko dość szybko się dekoncentruje – nauka nie może zatem trwać zbyt długo; optymalny czas nauki dla dzieci w wieku 3–4 lat to ok. 15–20 minut, w wieku 5 lat – ok. 25–30 minut, zaś w wieku 6–7 lat to około 30 minut.
- Dzieci najłatwiej przyswajają wiedzę w ruchu – dlatego bardzo ważne jest wprowadzenie do zabaw elementów ruchowych.
- Należy także w miarę możliwości urozmaicać naukę, przeplatając ją np. śpiewaniem piosenek, recytowaniem wierszyków czy rysowaniem.
- Nic bardziej nie motywuje dzieci do nauki niż zabawa, dlatego warto wykorzystać gry językowe (np. domino, memorki, Piotruś, kwartet), by pokazać dziecku, jak wielką frajdę może sprawiać poznawanie angielskich słówek.
- Dzieci nie wolno zmuszać do mówienia – zawsze potrzebują one jakiegoś czasu na oswojenie się z językiem, zrozumienie pierwszych słów i komunikatów. Dopiero po jakimś czasie zaczynają same mówić (może to trwać nawet kilka tygodni).
- Nie należy zadawać dziecku wprawiających je w zakłopotanie pytań, w rodzaju: czego się nauczyłeś na lekcji?, powiesz coś po angielsku? itp.
- Bardzo ważna jest motywacja dziecka do nauki i wynagradzanie go za poprawnie wykonane zadania – oczywiście wystarczą tutaj pochwały i uśmiech.
- Nie można krytykować dziecka lub zbyt uporczywie go poprawiać. W ten sposób zniechęca się dziecko do dzielenia się swoimi umiejętnościami.
Podstawową zasadą jest jednak zawsze pozytywne nastawienie. Nauka powinna cieszyć zarówno dziecko, jak i rodziców, nigdy natomiast nudzić lub, co gorsza, denerwować. Dlatego zawsze należy przystępować do pracy z dzieckiem, gdy jest ono wypoczęte, a kończyć pracę, gdy tylko pojawią się oznaki znużenia – tak u dziecka, jak i u rodziców.
