Już dawno opanowałeś podstawy angielskiego, ale nadal przedimki angielskie sprawiają Ci problem i nie jest dla Ciebie jasne, czy użyć a, an czy the? Ten wpis jest dla Ciebie! Znajdziesz w nim najważniejsze zasady użycia angielskich przedimków i test online, dzięki któremu sprawdzisz, czy udało Ci się je zapamiętać. Powodzenia! 🙂
Wpis powstał na podstawie lekcji nr 4 z Angielskiej gramatyki dla początkujących – zestawu 250 dwustronnych kart do nauki najważniejszych zagadnień angielskiej gramatyki na poziomie podstawowym.
W języku angielskim przed rzeczownikiem z reguły stawia się przedimek – nieokreślony („a”) bądź określony („the”).
Przedimki angielski – przedimek nieokreślony A
1. Przedimek nieokreślony „a” stawia się przed rzeczownikami policzalnymi, określającymi osoby lub rzeczy, o których nic nie wiadomo lub o których wspomina się po raz pierwszy, np.:
I can see a boy. (Widzę chłopca.) (= jakiegoś)
2. Przedimek nieokreślony stawia się przed rzeczownikiem, gdy podaje się definicję, opis lub określenie zawodu, np.:
Warsaw is a city. (Warszawa jest miastem.)
My mother is a doctor. (Moja mama jest lekarką.)
3. Przedimka tego nie stawia się przed rzeczownikami w liczbie mnogiej:
There are flowers everywhere! ale: There is a flower on my desk!
Przedimki angielskie – przedimek nieokreślony AN
1. Przedimek nieokreślony przed samogłoską przyjmuje formę „an”, przy czym decydująca jest tutaj wymowa hasła (pierwsza głoska), a nie jego zapis. Np.:
an hour ale: a horse
an umbrella ale: a university
2. Jeżeli przed rzeczownikiem pojawia się przymiotnik, to przedimek stawia się przed przymiotnikiem (lub grupą przymiotników). Przedimek przyjmuje wtedy formę odpowiednią dla pierwszej głoski przymiotnika, np.:
It is an old wooden table. (To jest stary drewniany stół.)
Przedimki angielskie – przedimek określony THE
Przedimka określonego „the” używa się zarówno przed rzeczownikami policzalnymi, jak i niepoliczalnymi, gdy:
1. mówi się o osobach lub rzeczach, o których wspominało się wcześniej, np.:
I can see a boy. The boy is really dirty… (Widzę [jakiegoś] chłopca. Chłopiec jest naprawdę brudny…)
2. nie ma wątpliwości, o którą osobę lub rzecz chodzi, np.:
Could you close the window? (Czy mógłbyś zamknąć okno?) [w pokoju jest tylko jedno otwarte okno]
3. wiadomo, że w danej sytuacji (w danym miejscu, w danej organizacji, w danym okresie) jest tylko jedna taka rzecz, jedno takie miejsce lub jedna taka osoba, np.:
I’m on the balcony! (Jestem na balkonie!) [mamy tylko jeden balkon]
Could I speak to the secretary? (Czy mógłbym rozmawiać z sekretarką?) [w firmie jest tylko jedna]
4. rzeczownik jest poprzedzony przymiotnikiem w stopniu najwyższym, np.:
He’s the best pupil in the class. (On jest najlepszym uczniem w klasie.) [tylko jeden może być najlepszy]
Kiedy jeszcze używać przedimka określonego?
Przedimka określonego używa się także:
1. przed niektórymi rzeczownikami określającymi grupy ludzi, zwłaszcza zinstytucjonalizowane, np.:
the police (policja)
the army (wojsko)
2. przed rzeczownikami, które określają rzecz występującą pojedynczo, np.:
the world (świat)
the country (wieś, okolica wiejska)
3. przed rzeczownikami, które określają usytuowanie przestrzenne lub czasowe obiektu lub wydarzenia, np.:
My house is on the right. (Mój dom jest po prawej stronie.)
4. przed nazwami państw w liczbie mnogiej, np.:
I’m going to the Netherlands. (Jadę do Holandii.)
5. przed rzeczownikami określającymi strony świata, np.:
We’re going to the north. (Jedziemy na północ.)
6. w pewnych ustalonych zwrotach, np.:
I’m listening to the radio. (Słucham radia.)
I can play the piano. (Umiem grać na pianinie.)
7. jako części określeń „ten sam”,„taki sam”, np.:
They live in the same city. (Oni mieszkają w tym samym mieście.)
O czym jeszcze warto pamiętać?
1. Przedimka określonego używa się w nazwach budynków czy instytucji, np.:
I’m going to the cinema / the theatre. (Idę do kina/ do teatru.)
2. Przedimek określony stawia się przed nazwami sklepów czy lekarzy, np.:
I’m going to the dentist’s. (Idę do dentysty.)
Można też powiedzieć „to the dentist” (zwłaszcza w AmE). Nacisk kładzie się wtedy bardziej na osobę, a nie – na miejsce (różnica jest jednak niewielka).
Zwroty bez przedimków
Przedimka nie używa się w wielu ustalonych zwrotach. Należy zapamiętywać je na bieżąco podczas nauki, a do najważniejszych z nich należą:
to be at home / at school / at work / in hospital / in bed / on holiday
to go home (!) / to school / to work / to hospital / to bed / on holiday
Kiedy jeszcze NIE stawiać przedimka?
1. przed rzeczownikami w znaczeniu ogólnym, np.:
I like sport. (Lubię sport.)
I love taking photos. (Uwielbiam robić zdjęcia.)
I have eggs and coffee for breakfast. (Na śniadanie jem jajka i piję kawę.)
2. przed nazwami gier, dyscyplin sportowych, dziedzin naukowych i przedmiotów szkolnych (w tym języków), np.:
Tennis is a sport. (Tenis jest dyscypliną sportową.)
I’m studying English and History. (Studiuję angielski i historię.)
Przedimek jednak się pojawia, jeśli sprecyzuje się dane pojęcie, np.:
I’m interested in the history of this town. (Interesuję się historią tego miasta.)
3. przed nazwami ulic, placów itp.:
I live in Oxford Street. (Mieszkam przy ulicy Oksfordzkiej.)
4. przed nazwami miast, stanów (np. w USA), wysp, krajów i kontynentów, np.:
Berlin is the capital of Germany. (Berlin jest stolicą Niemiec.)
Sicily is a part of Europe. (Sycylia jest częścią Europy.)
Alaska is the most northern state in the USA. (Alaska jest najdalej położonym na północ stanem USA.)
Przed nazwami krajów występujących w liczbie mnogiej stawia się przedimek określony (np. the USA,the Netherlands).
Przedimka nie stawia się także:
1. przed nazwami posiłków, np.:
Breakfast is ready! (Śniadanie gotowe!)
2. przed rzeczownikami poprzedzonymi przymiotnikami typu „next” czy „last”, np.:
I’m coming back next week. (Wracam w przyszłym tygodniu.)
3. przed określonymi rzeczownikami, np.:
I came home late in the evening. (Przyszłam do domu późno wieczorem.)
I often watch television. (Często oglądam telewizję.) ale: Could you turn on the television? (Czy mógłbyś włączyć telewizor?)
4. przed nazwami środków transportu poprzedzonymi przyimkiem „by”, np.:
I came here by taxi. (Przyjechałam tutaj taksówką.)
