Niemieckie przypadki to – tuż po rodzajnikach – chyba największa zmora moich uczniów. Moment, w którym przerabiają podczas lekcji niemieckiego w szkole przypadki i muszą decydować: Dativ czy Akkusativ, okazuje się często przełomowy… To właśnie wtedy stwierdzają, że „niemiecki jest za trudny” i tracą motywację do dalszej nauki.
Niewątpliwie winowajcą takiego stanu rzeczy jest nic innego jak brak ćwiczeń. Bo niemieckie przypadki da się „oswoić“. Ale nie ma co oczekiwać, że zacznie się ich bezbłędnie używać już po pierwszej lekcji. Samo zrozumienie zasad nie wystarczy. Bez ćwiczeń się nie obejdzie!
Dlatego przygotowałam dla Was pierwszą porcję wiedzy o niemieckich przypadkach. Możecie pobrać ją jako PDF (link pod wpisem). Na końcu wpisu znajdziecie też quiz, który pozwoli przećwiczyć użycie odpowiedniego rodzajnika w Dativie i Akkusativie. Przyjemnej nauki 🙂
Niemieckie przypadki – to musisz wiedzieć
1. W języku niemieckim istnieją cztery przypadki:
- Nominativ (mianownik): wer? was? (kto?, co?)
- Genitiv (dopełniacz): wessen? (czyj?)
- Dativ (celownik): wem? (komu?, czemu?)
- Akkusativ (biernik): wen? was? (kogo?, co?)
2. Rodzajniki odmieniają się przez przypadki w następujący sposób:
| Singular | Singular | Singular | Plural | |
| Nominativ | der | die | das | die |
| Genitiv | des | der | des | der |
| Dativ | dem | der | dem | den |
| Akkusativ | den | die | das | die |
3. Przyimki, które zawsze łączą się z Dativem:
aus, bei, seit, nach, mit, von, zu
4. Przyimki, które zawsze łączą się z Akkusativem:
für, gegen, ohne, um, durch
5. Przyimki, które łączą się z Dativem lub Akkusativem:
in, an, auf, über, unter, vor, hinter, neben, zwischen
6. Dativ czy Akkusativ?
Dativ łączy się z czasownikami określającymi spoczynek (wo? = gdzie?), np.: liegen (leżeć), stehen (stać), sein (być).
Akkusativ stosujemy z czasownikami określającymi ruch (wohin? = dokąd?), np.: legen (kłaść), stellen (stawiać), gehen (iść).
Przykłady:
Wo hängt das Bild? Das Bild hängt an der Wand. (Dativ)
Wohin hängst du das Bild? Ich hänge das Bild an die Wand. (Akkusativ)
Pobierz PDF!
Niemieckie przypadki: to musisz wiedzieć (pdf)
Bożena Neudek Marta Neudek-Ponichtera coś dla was 🙂
Marta Łubkowska coś dla Ciebie? 😀
Dzięki
Mam pytanie dotyczące testu:
Ich lege mich schon __ Bett.
Prawidłowa odpowiedź: ins (= in das)
Ich bin schon __ Bett.
Prawidłowa odpowiedź: im (= in dem)
Dlaczego dwie różne odpowiedzi? Nie powinien być w obu przypadkach Dativ?
“Dativ łączy się z czasownikami określającymi spoczynek (wo? = gdzie?), np.: liegen (leżeć), stehen (stać), sein (być).”
W pierwszym zdaniu musimy użyć Akkusativu, dlatego że czasownik „sich legen” (kłaść się) określa ruch (to nie jest czasownik „liegen”,
który w 1. os. liczby pojedynczej brzmiałby „ich liege”, a nie – „ich lege
mich”). Podsumowując: „Ich liege im Bett.“ (Leżę w łóżku.), ale „Ich lege mich ins Bett.“ (Kładę się do łóżka.) Mamy tu po prostu do czynienia z dwoma różnymi czasownikami
(„liegen” i „sich legen”), które znaczą co innego i przez to łączą się z różnymi
przypadkami. To samo dotyczy np. czasownika „sitzen” = siedzieć (+Dativ) i „sich
setzen” = siadać (+Akkusativ). Mam nadzieję, że teraz wszystko jasne 🙂 Pozdrawiam! Martyna